Քաղաքագետ Ստյոպա Սաֆարյանը գրում է…
Եթե 5-րդ շարասյուն ճիշտ է, ու Ռուբեն Վարդանյանին «ազատել են Ալիևի պահանջով» , կարելի է ենթադրել, որ Ռուբեն Վարդանյանը դրա համար չափազանց երախտապարտ է, ու երախտագիտությունն իրեն ազատողին գրկելով է հայտնում։
Եթե 5-րդ շարասյունը ճիշտ է, թե Ռուբեն Վարդանյանի ծոց որպես «խոչընդոտ» ազատվում են, որ Արցախը հանձնեն, կարելի է ենթադրել, որ Ռուբեն Վարդանյանը «գրկավառնումով» դաբրո է տալիս։
Չէ, ես ոչ Հայաստանի, ոչ Արցախի իշխանություններին, ոչ էլ Ռուբեն Վարդանյանին երբեք չեմ մեղադրել կամ մեղադրում Արցախը հանձնելու մտադրության կամ պլան իրականացնելու մեջ։ Պարզապես 5-րդ շարասյան կողմից շրջանառության մեջ դրված նառատիվների ու այս տեսակադրի համադրությունն է բերում վերոնշյալ երկու հարցերին…
Իսկ, Համաձայնե՛ք, դրանք 5֊րդ շարասյանը տխմար ու հիմար վիճակի մեջ են դնում..
Դիսկը փոխեք, այս ամենը ավելի բարդ գործընթաց է…