Մինգեչաուրի պատերին հսկայական ճաքեր են հայտնաբերվել։ Շտապ․ այն չի դիմանա աշնանային վարարումներին
Մինգեչաուրի ջրամբարը գտնվում է Ադրբեջանի Հանրապետության տարածքում։ Այս ջրամբարը կառուցվել է Խորհրդային միության տարիներին, և համարվում էր ամենախոշերներից մեկը ԽՍՀՄ տարածքում։
Այն կարևոր նշանակություն ունի Ադրբեջանի տնտեսության, նամանավանդ՝ գյուղատնտեսության զարգացման մեջ։ Իր մակերեսով և տարողունակությամբ Սևանա լճի կեսի չափ է։
Ադրբեջանցիները ամբողջ պատերազմի ընթացքում վախենում էին, որ հայկական հեռահար հրետանին կհարվածի ջրամբարի պատնեշին։ Եթե նման բան տեղի ունենար, ապա Ադրբեջանի տարածքի ամբողջ հարավարևմտյան հատվածը կանցներ ջրի տակ։ Ջրի տակ կմնային բազմահազարանոց քաղաքներ և խոշոր գյուղեր։ Ադրբեջան պետության վերջը կդրվեր այդ հարվածով։
Այնուամենայնիվ հայկական ուժերը չհրապարակեցին նման որևէ տեղեկություն, որ կհարվածեն, կամ հարվածել են Մինգեչաուրի պատնեշին։ Իհարկե, այդ հայտարարությունը ՀՀ-ի համար առավել վտանգավոր կլիներ, քանի որ ունենք Մեծամորի ատոմակայան, որը նույնպես գտնվում է Ազերիների նշանառության տակ։
Իսկ հիմա ամենաանսպասելին։ Ադրբեջանի Արտակարգ իրավիճակների նախարարությունը, Մեջլիսում արտահերթ և հրատապ խորհրդակցություն է հրավիրել։ Խորհրդակցությունն այնքան կարևոր է, որ ԱԻՆ նախարարը արձակուրդից վերադարձել է, որպեսզի մասնակցի քննարկմանը։
ԱԻՆ-ը նախագահ Ալիևին զեկուցել է, որ Մինգեչաուրի պատնեշին հսկայական ճաքեր են ի հայտ եկել։ Ալիևի այն հարցին, թե մի՞թե հնարավոր չէր կանխատեսել և ամրաշինական աշխատանքներ տանել այդ ուղղությամբ։
ԱԻՆ-ը պատասխանել է, որ ըստ իրենց հաշվարկի, այդպիսի ճաքերը չէին կարող ժամանակի ընթացքում առաջանալ, այլ առաջացել են այլ պատճառներով։
Նա նշել է, որ ճաքերը մարդածին բնույթ են կրում։ Հավանական է, որ ինչ որ պայթյունների հետևանք։
Ալիևը անմիջապես մեղադրանք է հնչեցրել հայերի հասցեին՝ նշելով որ դրա մեղավորը հայկական զինուժն է։
Սակայն մեր ՊՆ-ն ոչ հաստատել է, ոչ էլ հերքել այդ հայտարարությունը։
Ադրբեջանի բոլոր ուժային կառույցները պահպանության են առել ջրամբարի շրջակայքը, իսկ 4 խոշոր շինարարական ընկերություն միասին ուղարկել են իրենց ամբողջ շինտեխնիկան՝ վթարը կանխելու համար։
Մյուս կողմից, ինչպես գիտեք ՄԻնգեչաուր թափվող հիմնական՝ Քուր գետի վարարումները սկսվում են սեպտեմբեր ամսվա վերջից, որն էլ առավել վտանգավոր է դարձնում թե՛ շինարարությունը, և թե՛ ամբողջ ջրամբարի կայունությունը։
Մանրամասների համար սպասեք մեր հետագա հաղորդումներին։